Przedszkole Waldorfskie

U podłoża pedagogiki waldorfskiej leży zasada uczenia się przez naśladowanie. Uczenie to rozwija się indywidualnie przez naśladowanie działania osób dorosłych, które są dla dziecka wzorcem. Osoba dorosła powinna działać (szyć, prasować , tkać , filcować itp.). W ten sposób daje dzieciom sensowną podnietę do pracy a pędowi do naśladowania dobry przykład.

Dziecko jest indywidualnością, które nauczyciel ma z jednej strony osłaniać, a z drugiej dbać o jej prawidłowy rozwój zarówno psychiczny, jak i fizyczny.

Podstawą pracy pedagogicznej są rytmy: dnia, tygodnia i roku.

Zajęcia ekspresyjne i artystyczne odbywają się w określone dni tygodnia. Obchodzone święta związane z tradycjami ludowymi i chrześcijańskimi wplecione są w rytm roku. Obchodzimy takie święta jak: Dożynki, Święto Archanioła Michała, Św. Marcina – święto lampionów, Boże Narodzenie, święta Wielkanocne, powitanie wiosny, Św. Jana , dzień mamy, taty, babci i dziadka. Uroczyście obchodzony jest dzień urodzin każdego dziecka.

Podstawą dnia pracy w przedszkolu jest zaspakajanie naturalnej potrzeby dziecka do swobodnej zabawy, która nie tylko rozwija zręczność i uczy wchodzenia w role społeczne ale wzmacnia siły fantazji, które w okresie szkolnym przekształcają się w twórcze myślenie. Przebieg dnia w przedszkolu ma charakter „ wdechu „ i „wydechu.” Podczas swobodnej zabawy dzieci mają okres „wydechu” tzn. mogą swobodnie podążać za własnymi impulsami; z kolei czas zabaw rytmicznych, artystycznych (zaplanowanych i prowadzonych przez nauczyciela) jest pewnego rodzaju „wdechem”- wejściem we wspólne działanie. Formy pracy występujące w przedszkolu to:

swobodna zabawa,
korowód,
zabawy ruchowe, dydaktyczne,
małe formy teatralne,
inscenizacje,
zajęcia artystyczne: rysowanie kredką woskową , malowanie, modelowanie z wosku, gliny i masy papierowej,
zajęcia manualne: praca w drewnie, szycie, tkanie, wyplatanie,
czynności z zakresu gospodarstwa domowego: pieczenie chleba, wyrabianie masła, młócenie zboża, mielenie ziarna na mąkę przygotowanie zapasów na zimę(konfitury),
pielęgnacja ogrodu przedszkolnego: prace porządkowe, grabienie liści, sadzenie kwiatów,
eurytmia – prowadzi nauczyciel specjalista (eurytmista).

Przedmioty służące do zabawy powinny pobudzać dziecko do twórczego myślenia, rozwijać w nim siły fantazji. Zabawka przede wszystkim powinna zachęcać dziecko do samodzielnej twórczości, kreatywnego działania i prowadzić do zrozumienia świata. Dzięki naturalnym materiałom może dziecko doświadczać rzeczy prawdziwych, autentycznych i nie jest oszukane jak się to dzieje wówczas gdy dostaje tworzywo sztuczne. Jako zabawki służą dzieciom: muszle, kamienie, szyszki, kasztany, żołędzie, skóry owcze, dywaniki, sznurki a także krzesła stojaki, duże drewniane pieńki , klocki z różnego rodzaju drewna, skrzynki, kosze i korzenie. W kołyskach i wózkach leżą lalki, wykonane przez mamy lub nauczycieli z bawełny i runa owczego. Można je ubierać i z przyjemnością do nich się przytulać. Do tworzenia krajobrazu i budowania teatrzyków używamy filcowych, wełnianych lub drewnianych figur, zwierząt i ludzi.

Zabawy ruchowe wzbogacamy grą na instrumentach takich jak dziecięca harfa, różne rodzaje idiofonów np. sztabkowe, prętowe, rurowe (dzwonki ksylofony). Każdy dzień kończymy baśnią, bajką lub historyjką rytmiczną, którą opowiada lub przedstawia w formie teatrzyku nauczyciel.

Przedszkole i dom rodzinny wspólnie wychowują dziecko. Pomostem łączącym dziecko z wychowawcą są rodzice. Stworzona zostaje baza zaufania – nasza uwaga wspólnie skupia się na dziecku. Na co miesięczynch spotkaniach z rodzicami nauczyciel omawia formy pracy z dziećmi, mówi o rozwoju dziecka itp.. Spotkania indywidualne z rodzicami w przedszkolu i spotkania w domu rodzinnym dziecka służą wymianie informacji i wzbogacaniu wiedzy o konkretnym dziecku.

Grupa przedszkolna jest obrazem rodziny, są w niej dzieci w różnym wieku (od 3 do 6 lat).Młodsze dzieci z podziwem przyglądają się pracy i zabawie dzieci starszych i z wielką cierpliwością czekają na moment kiedy i one będą takie duże. Dzieci starsze otaczają maluchy troską, udzielają im pomocy. W naturalny sposób doświadczają swojej siły męstwa odwagi, szacunku i gotowości pomocy innym. Dla dzieci 6 letnich prowadzone są dodatkowe zajęcia przygotowujące je do podjęcia nauki w szkole.